شهر قزوین در زمان حکومت صفوی 57سال پایتخت ایران بوده است و شاه راه اقتصادی جاده ابریشم و سال ها محل گذر تجار و بازرگانان بوده است. هرگاه اسمی از شهر قزوین می آید یاد خانه های بجای ماندو و تاریخی خواهیم افتاد که مالکان این خانه ها، سردارها و تجار و بازرگانان معروف آن زمان بوده است که این روزها هرکدام به نوبه خود مکانی برای بازید و برخی نیز مکانی برای آموزش بسیاری از رشته های هنری و برخی نیز به موزه های شهری تبدیل شده است. امروز قصد من معروفی جامعی از چند مکان پربازید استان قزوین است که برای سفرهای نوروز و تابستان میتواند به شما کمک کند.
خانه های قدیمی قزوین
در استان قزوین آثار زیادی در محله ها قدیمی و یا مرکز شهر مشاهده می کنیم که برخی از این خانه شناخته شده است و قدمت و پیشینه آن ها در دسترس است، ولی برخی از آن ها در تاریخ هیچ نشان و پیشینه ای ازخود بجای نگذاشته اند. خانه خطیبی و خانه اسدی و سید حسین بهشتی از خانه های معروف قزوین است که درجهت شناخت شما معرفی میکنم.
خانه خطیبی
خانه خطیبی که به دوران قاجاریه و پهلوی اول برمی گردد. از آن خانه های اعیانی جای مانده در قزوین است که سه طبقه می باشد که هر طبقه با سه حیاط مجزا شکل گرفته است. معماری این خانه همانند سبک معماری سایر خانه های قزوین است، بنایی آجریی و گچ کاری شده است. اُزسی های چوبی و درهای بزرگ شکل این خانه ها را در برمی گیرد.
خانه اسدی
“حاج علی اصغر اسدی” یکی از تجار بزرگ شهر قزوین که خانه ی صد ساله متعلق به اوست. این خانه با دو حیاط مجزایی که دارد، فضایی متناسب با معماری خانه های سنگی قزوین دارد. این خانه با اُرسی های چوبی، گچبری های زیبا در داخل، گچبرهای دور تا دور آینه ها و سر در ورودی فضای زیبایی را بوجود آورده است. خانه ای با فضای دلنشین و آرامش که در محله دیمج در خیابان مولوی به یادگار مانده است.
خانه سید حسین بهشتی
از خانه های بسیار زیبای بجای مانده بی شک میتوان خانه سید حسین بهشتی را نام برد که بنای قاجاری دارد. بنای که با پوشش شیروانی و مربعی شکل و نورگیرهایی که در ابعاد مختلف دیده می شود. فضای سبز در محوطه ی داخلی این خانه و تزئینات زیبا و روح بخش از زیباهای این خانه است.
خانه بهروزی قزوین
در خیابان بوعلی غربی قزوین، در کچه مسجد شیشه گرها که به “زرگر کوچه” مشهور است خانه ای به نام خانه بهروزی که متعلق به زمان قاجار است به یادگار برای این کوچه و محل های قزوین باقی مانده است. در این خانه نیز معماری سبک و زمان قاجاری نیز پیاده شده است، یک حیاط مرکزی و چند حیاط جانبی تشکیل شده است. حیاط اندرونی که محلی برای شاه نشینی های تابستانی و زمستانی و ایوان ها و اطاق ها ساختار فضای ساختمان را تشکیل می دهند. ارسی های چوبی و نماهای اجری و لبه های آجری شکل نیز زیبایی این خانه را دوچندان کرده است. ابن خانه در سال 84 به ثبت اثار ملی ایران رسیده است. البته اگر در شهر قزوین قصد گردش دارید و به دنبال یک اقامتگاه بومی می گردید، خانه بهروزی که مدتی است به این اقامتگاه بومی در شهر قزوین شده است را انتخاب کنید.
عمارت شهرداری قزوین
در زمان جنگ جهانی دوم، قوای روس این بنا را به منظور تالار اجتماعات هنری ساختن که در سال 1306 شهرداری قزوین در آن مستقر شد و حال نیز به عنوان موزه بلدیه و شورای شهر قزوین دایر است. ستون های استوانی که سرستون هایش به شکل حلزون و گل مزین شده اند و آجرکاری های مکعبی شکل و تزئینات و گچبری هایی که سبک گره چینی دارد با طاق تزئینی همراه شده، زیبایی این عمارت را دوچندان کرده است. اتاق های ورودی که از طریق ایوان ها می باشد و درب و پنجره های رنگارنگ همه انرژی بخش به روح هرفرد است. این عمارت در ایام نوروز بر روی گردشگران باز است و بازدید ازاین عمارت خود تجربه متفاوتی را به ارمغان می آورد.
آدرس: قزوین، خیابان شهرداری
عمارت باغ سپهدار
سپهدار اعظم لقب محمد ولی خان تنکابنی و مالک عمارت باغ سپهداراست که در سال 1225 در تنکابن متولد شد. محمد ولی خان تنکابنی مناصب سیاسی متعددی در زمان حکوت قاجار را در دست داشت، وی در سه دوره نخست وزیر کشور در آن زمان بوده است و در دربار توسط شاه قاجار لقب های مانند نصرالسطنه و ساعد الدوله را برای خود دریافت کرد. ولی را سپهدار اعظم می دانند چرا که از دو فاتح معروف تهران در جریان انقلاب مشروطه محمدولی خان نیز یکی از فاتحان بودو پس از استبداد صغیر به سپهدار اعظم ملقب شد. این لقب سپهدار اعظم را از سوی احمدشاه دریافت کرد. عمارت وی شباهت زیادی با کاخ چهلستون و مهمانخانه بزرگ قزوین دارد و میتوان از خصلت های این بناها استفاده شده است و درسال 1323 تا 1327 طول کشید تا این عمارت ساخته شد. جالبه بدانید که در جنگ جهانی اول میزبان نظامیان روس و قوای انگلیس بود و در نهایت به علت بدهی های مالیاتی محمدولی خان این ملک زیبا به مصادره دولت در آمد. در سال 1335 خورشیدی به اداره کشاورزی واگذار شد و به موزه کشاورزی تبدیل شد. در این موزه ابزارهای قدیمی کشاورزی به نمایش گذاشته شده است.
آدرس: منطقه دوم قزوین- انتهای خیابان فلسطین غربی
