لباس های محلی نمادی از فرهنگ زیبای مردمان هر منطقه دارد. لباس هایی که رنگ و طرح آن همیشه الهام گرفته از طبیعت بوده اند. لباس آذری یکی از لباس های زیبایی است که نشان فرهنگ غنی و مردمان خوش ذوق و هنرمند دارد. لباس سنتی مردان و زنان آذری از مهمترین این تن پوش هاست.
متاسفانه از قرن بیستم به بعد، لباس سنتی آذری در شهرها کاربرد خود را از دست داده و حالت مدرنیته به خود گرفته است؛ ولی عموماً در مناطق عشایری و روستایی و مناطقی که اهالی آذربایجانی سکونت دارند، به مانند سابق کارکرد خود را حفظ کرده‌است.
معمولاً این لباس محلی در مجموع بین زنان و مردان به سه بخش تن پوش، پاپوش و سرپوش تقسیم می شوند.
لباس زنان آذری
متداول‌ترین سرپوش‌های زنان در لباس زنان روستایی و عشایر شامل چادرا، اوربند، شاماخی، آلاچارشاب، چپی، عرقچین، روسری کلا‌غه‌ای، چالما، شال و چارقد می باشد.
تن پوش‌های زنانه آذری شامل تومان، کوینک، دن، یل، جلیقه، شلته، جان کوینک، خود و ترکوینکی می شود.
از پاپوش‌های زنانه میتوان به گالش، چاروق، جوراب، قوندارا، قیرمیزی باشماق و تک گون اشاره کرد.
لباس محلی آذری مردان
در مورد لباس مردان نیز می توان با پوششی مشابه زنان اشاره داشت که همانطور در بالا ذکر کردیم، هردو شامل سه بخش می شوند و تنها نوع آن ها متفاوت است.
سرپوش‌های مردان: کلاه‌هایی بوده‌اند که به آنها بورک یا پاپاخ می گویند که شامل بورک، کلاه پوستی، پهلوی، کپی، کامپابورک، لبه دار، کئچه بورک، دورگه بورک، حصیری، یون بورک، عرقچین و شپو میشود.
تن‌پوش‌های مردانه: آغ کوینک، کوینک، بی غب کوینک، روباشاکا، پنجه، ستیره، آرخالق، دن یا اویما دن، گیمه، پالتون، اووماشال و کورک.
پاپوش‌های مردان: لب چین یا دولاما، گلاسه باشماخ، تک گون، چاروق و چوست.
طرح و جنس لباس محلی آذری
جنس پارچه‌های بافته شده لباس محلی آذری، بسته به توان مالی افراد شامل مل مل، چیت، کودری، متقال، دریاکنار، فاستونی، اوتماسینار، تافته، شالموز، آیناگولی، مخمل و به تازگی ابریشم، حریر می شود.