یکی از شهرهای بزرگ ایران و کلان‌شهر زیبای این کشور و مرکز استان فارس است. شیراز دارای مکان های دیدنی بسیاری از جنبه های مختلف مانند طبیعی و تاریخی میباشد و به دلیل وجود آرامگاه مشاهیری چون سعدی و حافظ، میتوان آنرا شهر شعرا نامید. در این پست قصد داریم شما را با جاهای دیدنی های شیراز ائم از طبیعی و تاریخی آشنا سازیم. با درناتریپ همراه باشید.
مکان های تاریخی شیراز
۱. حافظیه
خواجه شمس‌الدین محمدِ بن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، نامدار به لسان‌الغیب، ترجمان الاسرار، لسان‌العرفا و ناظم‌الاولیاء، شاعر سده هشتم هجری ایران است. بیشتر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات شهرت دارند. حافظیه محل دفن این شاعر بلند آوازه بوده و در مقابل یکی از شلوغ‌ترین و پررفت‌وآمدترین خیابان‌های شیراز قرار گرفته و نمای آرامگاه از خیابان مذکور غیرقابل مشاهده است. این خیابان نماد اسارت در جهان صنعتی و مدرن میباشد؛ چنانچه نمی‌توان از طریق آن، آرامگاه حافظ را که نماد افکار و اندیشه‌های عرفانی اوست، نظاره‌گر بود.
بخش جنوبی آرامگاه نماد دنیای مادی بوده و ظواهر فریبنده آن با نزدیک شدن به آرامگاه، انسان را از بند هواهای نفسانی آزاد میکند. بالارفتن از ایوان به منزلهٔ معراج عرفانی و سیر و سلوک در دنیای ملکوت است. به تدریج آرامگاه که نماد خورشید میباشد، نمایان می‌شود و پایین آمدن از ایوان، نماد تعظیم در برابر این خورشید درخشان است. ایوان از ۲ ردیف پله‌کان تشکیل شده که هر ردیف شامل ۹ پله بوده. در ادبیات فارسی، ۹ عدد آسمان‌ها میباشد و مقدس شمرده می‌شود.
بخش شمالی آرامگاه نماد دنیای ملکوت است؛ چراکه در این قسمت به آرامگاه می‌رسیم که نماد دست‌یابی به حقایق و رمز و رازهای دنیاست. این بخش شامل ۸ در ورودی و خروجی است؛ همچنین آرامگاه نیز از ۸ ستون سنگی تشکیل یافته که عدد ۸ نماد سده هشتم (سده‌ای که حافظ در آن می‌زیسته) و هشت در بهشت است.
نمای بیرونی گنبد آرامگاه، نماد آسمان بوده و به شکل کلاه درویشان ترک است. گنبد از درون با رنگ‌های مختلف عرفانی آراسته شده و این رنگ ها عبارت اند از: آبی فیروزه‌ای (نماد بهشت)، سرخ ارغوانی (نماد شراب ازلی)، سیاه و سفید (نماد شب و روز) و قهوه‌ای سوخته (نماد خاک).
۲. آرامگاه سعدی
آرامگاه سعدی معروف به سعدیه محل دفن سعدی، شاعر برجستهٔ پارسی‌گوی بوده که توسط محسن فروغی طراحی شده است.
این آرامگاه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه کوه در شمال شرق شیراز قرار دارد. در اطراف مقبره، قبور زیادی از بزرگان دین وجود دارند که بنا به وصیت خود، در آنجا مدفون شده‌اند. از جمله مهمترین‌های آن میتوان شوریده شیرازی را نام برد که آرامگاهش به وسیله رواق به آرامگاه سعدی متصل شده است. آرامگاه شیخ مشرف الدین بن مصلح الدین سعدی شیرازی در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۵۳ در انجمن آثار ملی به ثبت رسید.
۳. باغ ارم
باغ ارم یک باغ ایرانی تاریخی در شهر شیراز است و شامل چند بنای تاریخی و باغ گیاه‌شناسی می‌شود. تاریخ ساخت و بنیان‌گذار اولیه باغ ارم شیراز، به‌درستی مشخص نیست؛ ولی توصیف‌هایی از آن در سفرنامه‌های متعلق به قرن دهم و یازدهم هجری آمده است. این باغ در روزگار سلجوقیان و آل اینجو پابرجا بوده و در زمان زندیه هم کریمخان زند در سازندگی و بهسازی این باغ کوشید. در زمان قاجاریه و پهلوی این باغ مقر سران ایل قشقایی بود. در زمان سلطنت ناصر الدین شاه قاجار عمارتی دیگر توسط حسین علی خان نصیر الملک پی ریزی شد که با مرگ وی خواهر زاده او ابولقاسم خان نصیر الملک امور باغ ارم را به دست گرفت و عمارت نیمه کاره را تکمیل کرد. این باغ از املاک خاندان قوامی شیراز بود. این عمارت تاکنون پابرجاست. این باغ تنوع گیاهی بسیار بالایی دارد و گیاهان بسیاری از اقصا نقاط جهان در این باغ کاشته شده؛ به شکلی که باغ در قالب یک نمایشگاه از انواع گل‌ها و گیاهان درآمده است. در حال حاضر این باغ در اختیار دانشگاه شیراز میباشد. باغ گیاه‌شناسی آن در اختیار دانشکده کشاورزی و ساختمان باغ در اختیار دانشکده حقوق قرار دارد. در تاریخ ۶ تیرماه ۱۳۹۰ در سی‌وپنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو باغ ارم شیراز به همراه هشت باغ دیگر ایرانی در فهرست میراث جهانی ثبت گردید.
۴. باغ دلگشا
باغ دلگشا باغی مربوط به دوره ساسانیان، صفویه و قاجار میباشد که در شیراز جای گرفته است. پیشینه آبادانی و دیرینگی این باغ به دوران پیش از اسلام و زمان فرمانروایی ساسانیان می‌رسد.
باغ دلگشا در دوره تیمور گورکانی در اوج آبادانی بوده تا جایی که گفته شده تیمور پس از دیدن آن، در سمرقند باغی را به همین نام بنا کرد. این باغ در دوره صفویه نیز بسیار نامور بوده، به گونه‌ای که در نوشته‌ها و نقاشی‌های به جا مانده از جهانگردان اروپایی در آن دوران از نام باغ هم فراوان یاد شده‌است.
در فاصله دوره نادرشاه تا دودمان زندیه این باغ آسیب‌های فراوانی به خود دید و در زمان کریمخان زند باز آباد شد. در این باغ عمارت‌هایی مربوط به دوره قاجاریه دیده می‌شود.
۵. باغ نارنجستان قوام
این باغ از عمارات دوره قاجاریه شیراز است که در محله بالاکفت و در قسمت شرقی انتهای خیابان لطفعلی خان زند واقع شده. این محدوده تقریبا در نقطه انتهایی و شرقی شهر قدیم و در جایی که در گذشته دروازه دولت، دروازه منذر و کل شیخ ابوذرعه قرار داشته‌اند استقرار دارد.
۶. آرامگاه شاه چراغ
شاه‌چراغ، نام مسجد و آرامگاهی است در شیراز که بنا بر اعتقاد شیعیان احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم و همچنین محمد بن موسی، از برادران علی بن موسی الرضا، در آن به خاک سپرده شده است. او در راه پیوستن به برادر خود به سوی خراسان سفر نمود ولی در راه توسط افراد مامون خلیفه عباسی در شهر شیراز به شهادت رسید.
این آرامگاه در شمال خیابان احمدی در شهر شیراز قرار دارد. آرامگاه سیدمیرمحمد برادر سیدمیراحمد نیز در نزدیکی شاه‌چراغ است که به سبک معماری آذری بنا شده‌است. شاه چراغ از مذهبی ترین جاهای دیدنی شیراز است که گردشگران زیادی را به سوی خود میکشاند.
۷. دروازه قرآن
این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه، کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این قرآن‌ها، که به «قرآن هفده کیلوگرم» معروفند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته‌اند. دروازه قرآن در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود. این بنا در گذشته طاق قرآن نامیده شده‌است.
۸. آرامگاه خواجوی کرمانی
آرامگاه خواجو در شمال شیراز، در دامنه کوه صبوی و در ابتدای جاده شیراز – اصفهان، در تنگ الله اکبر قرار گرفته و مشرف بر دروازه قرآن میباشد. آب چشمه معروف رکناباد از کنار مقبره خواجو می‌گذرد. این آرامگاه در سال ۱۳۱۵ شمسی با اعتبارات اداره فرهنگ فارس ساخته شد. محل آرامگاه در محوطه‌ای بدون سقف قرار دارد و در وسط صفه آن، سنگ قبری قرار دارد که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است. روی این سنگ کتیبه‌ای که بیانگر قبر خواجو باشد وجود ندارد و فقط بالای سنگ عبارت: کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام به خط ثلث نوشته شده‌است. در بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته‌است.
۹. باغ جهان نما
این باغ همچون سه باغ مشهور دیگر یعنی باغ ارم، باغ دلگشا و باغ تخت، در دوره آل مظفر و آل اینجو (قرن هشتم هجری قمری) یعنی قبل از یورش تیمور گورکانی به شیراز در نهایت آبادانی بوده است. ابن عربشاه مورخ دوره تیموری در کتاب عجایب المقدور آنرا زینت الدنیا نامیده. باغ جهان نما در هنگام اقامت تیمور گورکانی در شیراز، همچون سایر باغهای نامدار آن دوره مورد توجه وی واقع شد؛ بطوریکه همانند آنرا در اطراف سمرقند که موطن او بوده احداث کرده و آنرا جهان نما نامیده است.
این باغ در دوره صفویه نیز آباد و قابل اهمیت بوده است. شارون و تاورنیه جهانگردان فرانسوی که در دوره صفویه شیراز را دیده‌اند، خیابان زیبایی توصیف کرده‌اند که از تنگ الله اکبر تا بقعه میر علی بن حمزه که محل خیابان حافظ کنونی است ادامه داشته و در دو طرف آن باغهای زیبا و آبادی وجود داشته‌است.
۱۰. باغ عفیف آباد
باغ عفیف آباد نمونه کاملی از هنر گل کاری ایرانی است. سازنده عمارت باغ، میرزا علی محمدخان قوام الملک دوم است که در سال ۱۲۸۴ هجری قمری آن را احداث نمود. این باغ در یکی از مناطق اعیان‌نشین شیراز جای دارد و مجموعه در سال ۱۸۶۳ میلادی ساخته شد. این مجموعه شامل یک کاخ سلطنتی، موزه سلاح‌های قدیمی و یک باغ ایرانی است که همگی برای بازدید همگانی فراهم هستند. باغ عفیف آباد با شماره ۹۱۳ و در سال ۱۳۵۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
۱۱. ارگ کریم خان
از معروف ترین جاهای دیدنی شیراز ارگ کریمخانی میباشد، این ارگ در دوره سلطنت سلسله زندیه ساخته شده و پس از اینکه کریم خان زند شیراز را به عنوان پایتخت خود و این مکان را به‌عنوان مکان زندگی خود انتخاب کرد، به ارگ کریم خانی معروف شد. در زمان سلطنت سلسله پهلوی از ارگ به‌عنوان زندان استفاده شد که آسیب‌هایی به آن وارد گردید. در سال ۱۳۵۰ این ارگ به اداره فرهنگ و هنر وقت واگذار شد. این بنای بزرگ اکنون زیر نظر سازمان میراث فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اداره می‌شود و از چند سال پیش کار مرمت این بنا آغاز شده تا به عنوان موزه بزرگ فارس مورد استفاده قرار گیرد. این اثر در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۵۱ با شمارهٔ ثبت ۹۱۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
۱۲. عمارت شاپوری
منزل شاپوری مربوط به اوایل دوره پهلوی است و در شیراز، خیابان انوری، روبروی خیابان اهلی واقع شده. این اثر از سالهای ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۵ توسط استاد ابوالقاسم مهندسی معمار معروف شیرازی بنا شده و متعلق به عبدالصاحب شاپوری، از تاجران بزرگ کازرون بود.
۱۳. مجموعه وکیل
کریم خان زند در دورانی که در ایران سلطنت میکرد و چون پایتختش شهر شیراز بود، بناهای زیادی را در شیراز ساخت که به بناهای وکیل معروف است. این مجموعه شامل مسجد، بازار، حمام، آب انبار و… میباشد و اگر میخواهید از این مجموعه بازدید کنید، باید به خیابان لطفعلی خان زند در شیراز بروید.
۱۴. خانه زینت الملوک
خانه زینت‌الملک یا زینت‌الملوک یکی از آثار به جای مانده از دوره قاجار است که ساخت آن در حدود سال ۱۲۹۰ ه.ق توسط علی محمد خان قوام الملک دوم آغاز و در سال ۱۳۰۲ ه.ق به اتمام رسید. سقف بیشتر اتاق‌های این خانه چوبی بوده که با نقاشی تصاویر گوناگونی از حیوانات، پرندگان و گل و بوته آراسته شده‌است.
۱۵. مسجد نصیر الملک
مسجد نصیر الملک یکی از مساجد قدیمی شیراز است. این مسجد در محله گود عربان که در قدیم به محله اسحق بیگ معروف بوده واقع در جنوب خیابان لطفعلی‌خان زند و در نزدیکی شاه‌چراغ و در کوچه نصیرالملک قرار دارد. میرزا حسن علی خان ملقب به نصیرالملک فرزند میرزا علی‌اکبر عوامل مؤثر حاکم وقت فارس بنای مسجد را در تاریخ ۱۲۹۴ه.ق آغاز و در تاریخ ۱۳۰۵ه.ق به پایان برسانید که به معماری میرزا محمد حسن و محمد رضا ساخته شده است. از دیدگاه کاشی کاری از ارزنده‌ترین مساجد ایران و از دیدگاه ساختمان‌سازی به ویژه مقرنس بی‌مانند است مساحت آن ۲۸۹۰ متر مربع و زیربنای آن ۲۲۱۶ متر مربع است در این مسجد از شیشه‌های رنگی استفاده شده به همین علت آن را مسجد صورتی ایران نیز می‌گویند. مسجد یک سر در ورودی دارد و دو ورودی دیگر آن به کوچه جنوبی و مسجد و به امامزاده جنب آن مرتبط است. ورودی اصلی مسجد از کاشی هفت رنگ با تزیینات فراوانی از گل سرخ گل زنبق شیراز است.
۱۶. مسجد عتیق شیراز
مسجد جامع عتیق کهن ترین مسجد شیراز میباشد که مسجد جمعه یا آدینه هم نامیده می‌شود. بنای اولیه این مسجد در سال ۲۸۱ هجری قمری در زمان عمرو لیث صفاری ساخته شد. بعدها شاه اسحق اینجو در سال ۷۵۲ هجری قمری ساختمانی در میان مسجد بنا کرد که آن را خدایخانه یا دارالمصحف می‌نامند و مکان نگهداری قرآن مجید و تلاوت آن بوده است. کتیبه سنگی آن از نمونه‌های ارزنده هنر خطاطی به‌شمار می‌رود. این کتیبه به خط یحیی الجمالی الصوفی خطاط نامدار زمان شاه اسحق نوشته شده و حاوی جملاتی در شان قرآن مجید میباشد.
۱۷. تخت جمشید
تخت جمشید نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان، پیوسته پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بود. در این شهر باستانی کاخی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده و به مدت حدود ۲۰۰ سال آباد بوده است. در نخستین روز سال نو، گروه‌های زیادی از کشورهای گوناگون به نمایندگی از ساتراپی ها یا استانداری ها با پیشکش هایی متنوع در تخت جمشید جمع می‌شدند و هدایای خود را به شاه پیشکش می‌کردند. تخت جمشید در شمال شهرستان مرودشت، شمال استان فارس (شمال شرقی شیراز) جای دارد.
۱۸. پاسارگاد
مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه‌ای از سازه‌های باستانی برجای‌مانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس جای گرفته. این مجموعه دربرگیرنده ساختمان هایی چون آرامگاه کوروش بزرگ، پاسارگاد، باغ پادشاهی پاسارگاد، کاخ دروازه، پل، کاخ بارعام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب‌نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، ساختارهای دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، محوطهٔ مقدس و تنگه بلاغی میباشد.
۱۹. موزه پارس
موزه پارس موزه ای واقع در باغ نظر شیراز میباشد که در آن اشیایی از دوران پیش و پس از اسلام نگهداری می‌گردد. این موزه در سال ۱۳۱۵ خورشیدی بنیاد شد. آرامگاه کریم خان زند که مربوط به دوره زند است در این مکان قرار دارد. موزه پارس در شیراز، خیابان زند، باغ نظر، نزدیک ارگ کریمخان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
۲۰. نقش رستم
درست است که برخی بناها ئر شهر شیراز نیست، اما با وجود فاصله ای بسیار نزدیک به این شهر و اهمیت زیاد آنها، نام این بناها را در این لیست قرار داده ایم که نقش رستم به علاوه تخت جمشید نمونه ای از این بناها هستند. نقش رستم نام مجموعه‌ای باستانی در روستای زنگی‌آباد واقع در شمال شهرستان مرودشت استان فارس ایران میباشد که در فاصلهٔ ۶ کیلومتری از تخت جمشید قرار دارد. این محوطهٔ باستانی یادمان‌هایی از عیلامیان، هخامنشیان و ساسانیان را در خود جای داده و از حدود سال ۱۲۰۰ پیش از میلاد تا ۶۲۵ میلادی همواره مورد توجه بوده است؛ زیرا آرامگاه چهار تن از شاهنشاهان هخامنشی، نقش برجسته‌های متعددی از وقایع مهم دوران ساسانیان، بنای کعبه زرتشت و نقش‌برجستهٔ ویران شده‌ای از دوران عیلامیان در این مکان قرار دارند و در دورهٔ ساسانی، محوطهٔ نقش رستم از نظر دینی و ملی نیز اهمیت بسیار داشته است.
۲۱. عمارت دیوانخانه
این عمارت در پیرامون ارگ کریمخان قرار گرفته و در گذشته به «عمارت دیوانخانهٔ کریمخان زند» مشهور بوده است. عمارت دیوانخانه از تالاری بزرگ تشکیل پیدا کرده که دو ستون چوبی در ورودی آن قرار دارند؛ البته پیش‌تر به‌جای این دو ستون چوبی، دو ستون سنگی قرار داشته اند که توسط آغا محمد خان قاجار به تهران منتقل شده‌اند.
۲۲. نقش رجب
نقش رجب جایگاه یکی از آثار ارزشمند حجاری باستانی ایران میباشد. این محل در۱۳ کیلومتری شهر مرودشت، در فاصله ۳ کیلومتری شمال تخت جمشید و سمت راست جاده شاهی واقع شده است. البته در مورد این نقش توضیحاتی را قبلا داده ایم که میتوانید به لینک زیر مراجعه کنید.
۲۳. گهواره دید
گهواره دید (گهبانهٔ دید) شهر شیراز که به گنبد عضد (گهواره زید) نیز مشهور است در دوره دیلمیان ساخته شده و در سمت چپ تنگ الله اکبر قرار دارد. و این اثر در تاریخ ۵ دی ۱۳۵۲ با شمارهٔ ثبت ۹۶۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
۲۴. آرامگاه شاه شجاع
آرامگاه شاه شجاع در شیراز و در شمال غربی حافظیه در نزدیکی هفت تنان در کنار بلوار هفت تن قرار دارد. شاه شجاع قبل از مرگ (۷۸۶ ه. ق) وصیت کرده بود که جسد وی را در زمین‌های مصلی و در جوار قبر شیخ محمود قطب‌الدین دفن نموده و سپس توسط امیراختیارالدین کرمانی جنازه را به مدینه برده در آنجا به خاک سپارند. پس از مرگ وی به دلیل اختلافاتی که بین جانشینان او به وجود آمد، وصیت او عملی نشد و در همان جا باقی ماند.
۲۵. موزه هفت تنان
باغ تکیه هفت‌تنان یکی از قدیمی‌ترین اماکن تاریخی شیراز است. این باغ به سده‌های پیش از عهد زندیه و عمارت آن از بناهای دورهٔ کریم خان زند میباشد. این باغ در بن کوه چهل مقام و در شمال آرامگاه حافظ قرار گرفته و علت نامگذاری این بنا به هفت تنان، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ است که کریم خان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبه‌ای نصب کرده.
۲۶. موزه مشکین فام
موزه مشکین فام شیراز یا همان عمارت فروغ الملک در سال ۱۳۱۰ (اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول) توسط فروغ الملک قوامی (داماد قوام بزرگ) در زمینی به مساحت ۱۰۲۰ متر مربع در محور سنگ سیاه و در جوار بقعه بی‌بی دختران احداث شد. این بنا برای استفاده مسکونی ساخته شده و شامل پاسدارخانه، آشپزخانه، اصطبل، حمام و دو باب منزل مسکونی (مهمان سرای فدک فعلی و خانه فروغ الملک) است.
۲۷. مدرسه خان
مدرسهٔ خان مدرسه‌ای تاریخی است که توسط الله‌وردی خان گرجی و پسرش امام قلی خان در شهر شیراز و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده‌است. الله‌وردی خان گرجی با این اقدام خود، دانشگاهی به مفهوم واقعی آن روز بنیان گذاشت، که در آن افزون بر حکمت، فقه، ادب، نجوم، علم حساب، هندسه، زمین‌شناسی، جانورشناسی، گیاه‌شناسی و شیمی تدریس می‌شد. ملاصدرا در پناه فرهنگ دوستی و آزاداندیشی الله وردی خان گرجی تألیفات فراوانی از خود بر جای گذاشت، اما مهمترین حاصل عمر وی بنیاد نهادن حکمت متعالیه بود. بدین وسیله یک گرجی مسیحی زاده به عالم تشیع خدمتی عظیم نمود.
جاذبه های طبیعی شیراز
۱. دریاچه مهارلو
نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان است که در مجاورت آن قرار گرفته و این روستا در بخش ساحلی دریاچه واقع است. دو رودخانه فصلی «سلطان‌آباد» و رودخانه خشک دریاچه مهارلو را تغذیه می‌کنند. آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمت‌های غربی و شمالی وارد این دریاچه می‌شوند. مهمترین گونه پرنده این دریاچه فلامینگو است. تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت به عنوان دیگر پرندگان دریاچه مهارلو هستند. از این دریاچه برای تهیه نمک صنایع استان فارس هم استفاده می‌شود. یکی از ویژگی های بارز این دریاچه را میتوان رنگ زیبا و صورتی آن دانست که چشم اندازی بینظیر از این دریاچه ساخته است.
۲. چشمه شش پیر
چشمه شش پیر نام چشمه ای تاریخی در ۶۵ کیلومتری شمال غرب شیراز بوده و در ۵ کیلومتری شهر سپیدان قرار دارد این چشمه به توجه به اکو سیسم بسیار جالب یکی از مقصد های گردشگران داخلی و خارجی می باشد. این چشمه در میان مردم بومی دارای احترام خاصی بوده و در طول سال روز های خاصی در این مکان جمع و به توزیع نذورات خود می پردازند. یکی از دنج ترین مکان های شش پیر در منطقه جنوبی شش پیر ( مور سوسنی) واقع شده است که{ مجموعه خان نشین شش پیر } { پیمان ناصری } زینت بخش این طبیعت می باشد.
۳. تنگ بستانک
منطقه حفاظت شده تنگ بستانک با مساحت ۱۵۳۲۴ هکتار در شمال غربی استان فارس و در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر شیرازودرفاصله ۱۰۰کیلومتری شهر مرودشت در بخش کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت واقع گردیده است. میانگین ارتفاعی ان بین ۱۷۰۰_۳۷۰۰ متر میباشد تنگ بستانک درگذشته بیشتر شهرت محلی داشت و منطقه ییلاقی بخش‌های کامفیروز و بیضا محسوب می‌گردید. این مکان از مکان های طبیعی بسیار زیبا در استان فارس جهت طبیعت گردی به حساب می آید تا جایی که به آن لقب بهشت گمشده داده اند.
