بسیاری از مردم در روستاهای مختلف ایران به خصوص خراسان رضوی، به علت نقش پر رنگ دامپروری و کشاورزی در زندگی آنان، از لباس‌ها و پارچه‌هایی با نقوشی مربوط به این اشغال استفاده میکنند. در نوع پوشش مردم هر منطقه، عوامل مختلفی چون سن، جنسیت، فرهنگ، اعتقادات تاریخی و… نقش دارند. پوشاک مردم خراسان رضوی را در چند دسته مختلف میتوان تقسیم کرد که عبارت‌اند از:
۱. پوشاک کردهای خراسان
۲. پوشاک نواحی مرزی
۳. پوشاک ساکنین مناطق کویری و جنوبی
در مشهد از دیرباز میتوان پوششهای مختلف را در قالب گروههای انسانی مختلف که اغلب زائرین بارگاه رضوی هستند، مشاهده نمود. با این وجود، نشانه پوشش مردم مشهد در چندین دهه قبل رایج بوده و در اصل نیز ویژه مردم خراسان بوده است. سادات مسن دستار سیاه و بدون دنباله، نیمه مسن‌ها دستار سیاه دم دار، افراد حج رفته دستار زرد رنگ، کربلا رفته‌ها دستار شیر و شکری یا قهوه‌ای و بقیه مردم هم دستار سپید و کرکی به سر میبستند.
بلوچ‌ها در شرق و جنوب خراسان رضوی مستقر میباشند. مردان و زنان بلوچ ساکن در این مناطق از پوشاک سنتی خویش استفاده میکنند. علاوه بر به کا گیری از پاره‌های گلدار، در تهیه پوشاک سنتی خویش از هنز سوزن دوزی استفاده میکنند.
در شمالی‌ترین مناطق خراسان رضوی، ترکمن‌ها زندگی میکنند که پارچه‌های به کار رفته در لباسشان بسیار ظریف و زیباست.
در شهرهایی مانند قوچان، درگز و کلات، مردان و زنان کرد و ترک دارای لباس‌های مخصوص به خود هستند. در این مناطق، پوشاک مردان و زنان ویژگی‌های خاصی دارد که آن را از بقیه مناطق خراسان متمایز میکند. ظریف‌ترین پارچه‌های ابریشمی در کارگاه‌های سنتی زاوین کلات بافته می‌شود. به کارگیری رنگ‌های قرمز، زرد، صورتی و سورمه‌ای در این پارچه‌ها، پوشاک محلی آنان را به یک اثر هنری بدیع مبدل ساخته است.