خانه مینایی؛ موزه خیابان ولیعصر

خانه مینایی روزگاری جزو املاک منیریه مادر کامران میرزا نایب السلطنه پسر سوم ناصرالدین شاه بود. پس از فوت کامران میرزا زمینهای این محله به عبدالحسین میرزا فرمانفرما نوه سردار عباس میرزا یکی از شاهزادههای قاجاری و نخست وزیر ایران فروخته شد.

خانه مینایی پس از چندین بار دست به دست شدن فرهاد مینایی در سال ۱۳۴۵ آن را از تقی رضا یکی از قصابهای معروف ،تهران، به قیمت ۱۴۰ هزار تومان خریداری کرد.این اثر در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه از معماری ارزشمندی برخوردار بوده چنانچه همه نشانه های معماری قدیم ،ایران از آب انبار و اتاقهای زمستانه و تابستانه گرفته تا ،طاقچه آینه کاری و حوض قدیمی را دربرگرفته استاینجا به نام موزه خیابان ولیعصر افتتاح شده است.

منیرالسلطنه که بود؟

منیر السلطنه که محله منیریه تهران به نام او نامگذاری شده، دختر محمدتقی خان معمارباشی آذری بود که ساختمان دارالفنون را در جنوب پایتخت ساخت.

از آنجایی که پدر منیرالسلطنه به دربار رفت و آمد داشت، ناصرالدین شاه او را به عنوان یکی از همسران خود برگزید و او یکی از همسران غیر دائم شاه شد.

منیرالسلطنه زنی نوع دوست و ثروتمند بود که انفاق زیادی کرد که از آن جمله می توان به مسجد و مدرسه منیریه اشاره کرد. او احتمالا تنها قاجاری است که هنوز نامش بر یکی از محله های تهران است.

پس از فوت مادر ناصرالدین شاه، مهد علیا، برگزاری مراسمی که هر ساله در سالروز میلاد حضرت فاطمه (س) توسط آن حضرت در حرمسرای ملکوتی برگزار می شد، بر عهده منیرالسلطنه قرار گرفت.

مراسم در خانه او که منیریه نام داشت برگزار می شد. کامران میرزا، پسر منیرالسلطنه، مورد علاقه شاه بود، اما به دلیل اینکه از مادری غیر قاجاریه بود و صرفاً عنوان نایب السلطنه را دریافت می کرد، نمی توانست به او لقب وارث تاج و تخت را بدهد.

تاریخچه خانه میراث مینایی

محوطه ای که در گذشته یکی از معدود سنگرهای بلند تهران در خارج از ارگ پادشاهی داشت، پس از مرگ منیرالسلطنه به کامران میرزا به ارث رسید. اندکی بعد کامران میرزا بنا را به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخت.

در سال 1345 فرهاد مینایی که از وکیل مدافع معروف تهران بود به دلیل مجاورت با مسجد بزرگ فخریه این بنا را خریداری کرد.

این بنا در سال 1386 توسط سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در فهرست میراث ملی قرار گرفت و در پی انجام تعمیرات و بازسازی تخصصی، در سال 1398 به‌عنوان موزه خیابان ولیعصر، «طولانی‌ترین خیابان جهان» رسماً افتتاح شد. خاورمیانه» میزبان دوستداران تاریخ و گردشگران است.

در حال حاضر در این موزه دو طبقه، هفت خانه روایت به نام‌های «داستان خیابان ولیعصر»، «هفت‌خان»، «داستان یک مکان»، «دیروز و امروز»، «میراث خانه مینایی»، شهروندان کارآمد خیابان ولیعصر، و «هنر و ادبیات» که در هر یک از آنها تصاویر قدیمی و اسناد مکتوب و صوتی معتبر به بازدیدکنندگان کمک می‌کند تا تاریخ و هویت خود را بازبینی کنند.

معماری خانه منیرالسلطنه، موزه ولیعصر

خانه میراث مینایی دارای 12 اتاق، حیاط شمالی و جنوبی، سالن های زمستانی و تابستانی، آشپزخانه، آب انبار و قفسه های زیبا می باشد. اگرچه معماری بنا مربوط به دوره قاجاریه است، اما تحت تاثیر معماری خارجی آن زمان از جمله در گچ کاری اتاق ها، شومینه های دیواری، شکل اتاق خواب ها، اتاق نشیمن و حتی آشپزخانه قرار گرفته است. .

تابلوهای زیبای خانه میراث مینایی دو طاووس و مجسمه تاج شاه قاجار است که نمای بیرونی بنا را زینت داده است. زیبایی آیکون ها با طراحی، معماری و سایر موارد تکمیلی در نمای بیرونی خانه تکمیل می شود.

 آدرس خانه مینایی: خیابان ولی عصر بالاتر از میدان منیریه، کوچه مسلمکریمی طینت، پلاک ۵ساعت

بازدید:  از ۹ صبح تا ۱۷ ، شنبه ها تعطیله