در استان خراسان شمالی قومیت‌های مختلفی زندگی میکنند که همنشینی فرهنگی البسه در این استان باعث ایجاد تنوع فرهنگی و همچنین کنار هم قرار گرفتن این پوشس‌ها شده است. این لباس‌ها علاوه بر اینکه پوششی اسلامی هستند، با داشتن رنگ‌هایی شاد نیز آرامش بخش روح و روان به حساب می‌آیند.
لباس محلی زنان و دختران کرمانج این استان شامل ۵ قسمت یاشار یا چارقد، کراس، شیلوار، جلیق و شیلته مبشود.
یاشار یا چارقد، شال حریر مخصوصی است که به عنوان پوشش سر استفاده میشود و برخی اوقات نیز جلو صورت به غیر از چشم‌ها را میپوشاند.
سربند نیز دستمال یزدی است که غالبا ترکیبی از رنگ‌های قرمز و مشکی بوده و برای محکم کردن یاشار بر روی آن بسته میشوند.
کراس به پیراهن بلند ساده‌ای میگویند که یقه خاصی ندارد و پایین آن نیز چیندار میباشد.
شیلوار نیز دامن پرچینی است که در دوشش دخترها نارنجی و یا زرد بوده و در خانم‌ها نیز به رنگ قرمز و از پارچه مخملی با متراژ حدود متر تهیه میشد و حاصل آن نیز دوختن لباسی با چین بسیار بود.
شیلوار با استفاده از نخ‌های رنگی و سکه‌های قدیمی دارودوزی یا قیطان دوزی میشده و در پایین آن نیز با نوارهای رنگارنگ که ماخل نامیده میشدند دور دوزی‌های زیبایی ایجاد میشد.
شیلته دامنی بلند تا محدوده زانو و از جنس مخمل بوده که با رنگ‌ها متنوع حاشیه دوزی میشود.
جلیقه معمولا جنسی مخملی داشته و سکه‌های قدیمی که در قدیم به عنوان پس انداز خانم‌ها به آن دوخته میشد و به جزئی از لباس تبدیل میشده است، زیبایی خاصی به آن میبخشد و غالبا نیز کراس، جلیقه و شیلته همرنگ هم نتخاب میشدند.
البته باید گار یا گوشواره‌های بلندی که به دو طرف عرقچین متصل و روی آن یاشار و سربند بسته میشده، یکله یا پوششی از جنس پارچه مخمل که بر روی آن کراس پوشیده میشده، جوراب و… را اضافه کرد که بنا بر شرایط و فصول خاص پوشیده میشدند.
مردان کرمانج این استان پوششی شامل عرقدچین، که لاو، لچک و… دارند که همانند لباس بانوان نیز رنگ‌های شادی دارد. پوشاک بانوان و مردان ترکمن این استان نیز با استفاده از ابریشم و پشم گوسفندان تهیه میشده و غالبا شامل چاوک، کولته، چیلی و یلک میشد.
چاوک شبیه به مانتوهای امروزی است که پارچه آن از ابریشم قرمز و آستر زیر پارچه د حاشیه‌ها و سرآستین‌ها سوزن دوزی دارد.
کولته شبیه کت است و به صورت آویز بر دوش در مجالس استفاده میشود.
چلپی زیباترین سوزن دوزی ترکمن بوده و جنسی ابریشمی دارد و با دارا بودن تنوع و ظرافت خاص درمراسم ازدواج به عروس میپوشانند.
یلک تنها لباسی است که با زیورآلات و سکه تزیین شده و بر سر می‌اندازند. جنس آن نیز ابریشمی است. دون یا قرمز دون،لباس محلی مردان ترکمنی است که جنسی از ابریشم قرمز تیره داشته و راه راه مشکی دارد. نوع سوزن دوزی آن قیطان دوزی است که با عرض دو سانتی متر به رنگدمشکی و قرنز در کناره‌ها و سرآستین لباس دوخته میشود.
اچمک نوعی لباس دارای دو بخش بیرونی و داخلی است که بخش بیرونی آن شامل پارچه‌های مشکی است که روی آن طرح‌های لوزی شکل به رنگ‌های متفاوت بوده و از جنس ابریشم تشکیل شد است و درون آن از پوست بره مشکی تهیه شده و آن را معمولا مردان در فصول پاییز و زمستان میپوشند.
مردان ترک و تات نیز پوشش مختلفی دارند. پوشش سنتی بین اقوام مختلف استان خراسان شمالی چاروق بوده که جنسی از چرم طبیعی دارد.
کفش چاروق با نخ‌ها و اشکال مختلفی تزیین میشد و دارای بند‌ها و تسمه‌های بلندی بود که بند‌های آنرا به ساق پا میپیچیده و برای زیباتر شدن چاروق، در نوک برگشته آن از منگوله‌ای تهیه شده از نخ‌های ابریشم رنگی استفاده میشده است.
