موسیقی محلی لری با ردیف دستگاهی پیوند نزدیکی دارد. بخش مهمی از این موسیقی با کمانچه و کمانچهنوازی در موسیقی رسمی ایران نیز تاثیر گذاشته است. اغلب موسیقیهای رسمی لرستان در دستگاه ماهور و معمولا با ساز و کمانچه نواخته میشوند که به چهار بخش موسیقی کار، مراسم، عروسی و موسیقی ترانه روز تقسیم شدهاند.
ترانههای لری بیشتر به شکل حماسی هستند و ترانههای که جنبه تغزل دارند، در بین مردم تداول کمتری دارند. رقصهای بومی لری گاهی با وزن و سرعت آهسته و گاهی به تندی اجرا میشوند، اما در همه حال به صورت گروهی هستند.
موسیقی لری با ترانه به هفت بخش تقسیم میشود که از آن میتوان به موسیقی غنایی، موسیقی حماسی، ترانههای سوگواری، ترانههای فصول، ترانههای کار، ترانههای طنز و سرودهای مذهبی اشاره کرد.
موسیقی غنایی: ترانهها و آهنگهایی هستند که در فراق معشوق سراییده میشوند که از آن میتوان به خسروخوانی، بینا بینا، ساری خوانی، میربگی و دهها ترانه دیگر اشاره کرد.
موسیقی حماسی و رزمی: بیانگر ارزشهای حماسی و جنگی ایل هستند مانند جنگ لرو، دایه دایه یا مقامهای موسیقی بدون کلام که در رزمگاه و مسابقه به کار رفتهاند.
موسیقی و ترانههای فصول: این موسیقی شامل برزه کوهی، ماله ژیری و کوچ بارو میباشد.
موسیقی و ترانههای کار: این موسیقی به منظور تسریع کار در مردان و زنان بوده مانند گل درو، هوله، مشکزنی، شیردوشی و چوپانی که به صورت فردی یه دسته جمعی خونده میشود.
موسیقی طنز: این موسیقی به صورت فیالبداهه در هجو شخص و موضوع یا مکانی سروده شده و برخی اوقات نیز با حرکات نمایشی طنز آلود فرد یا افرادی همراه است.
سرودهای مذهبی: بر اساس کلامهای یارسان بوده که جنبه اعتقادی و عرفانی آن بسیار عمیق است.
از سازهای موسیقی لری میتوان به سرنا، دهل، تال، تنبک، و سازهای سنتی مرسوم اشاره کرد.