لباس محلی اقوام ایران ؛ نماد اصالت و تنوع

 در این سری از نوشتار قصد داریم شما را با لباس محلی اقوام ایران و لباس محلی ایران آشنا کنیم لباس محلی به لباسی گویند که افراد بومی یک منطقه می‌پوشند. این لباس ها معمولاً برگرفته از آداب و رسوم هر منطقه و با توجه به منابع موجود در آن منطقه است. پوشش محلی معمولاً در شهرها و روستاهای نزدیک به هم تفاوت چندانی ندارد. این موضوع را می‌توان با توجه به فرهنگ نزدیک آن‌ها به یکدیگر، شرایط اقلیمی مشابه و منابع موجود تقریباً یکسان توجیه کرد.

لباس محلی آذری ؛ تنوع رنگ ها در میان لباس محلی اقوام ایران

لباس  آذربایجان شرقی مثل هر منطقه‌ای از فرهنگ و تاریخ آن الهام گرفته است. در گذشته سه سبک لباس محلی شهری، روستایی و عشایری می‌پوشیدند، اما اکنون در شهرها لباس محلی نمی‌بینید. لباس محلی آذری برای زنان و مردان سه بخش سرپوش، تن‌پوش و پاپوش را دارد.در پوشاک زنان آذری سرپوش، چارقد، پیشانی‌بند، پیراهن و روپوش دیده می‌شود. لباس‌ها زمینه روشن دارند و در آنها طرح گل دیده می‌شود. لباس زنان در دوره زندیه بیشتر از زمان‌های دیگر تزیین داشته و از پارچه‌ زربافت در تهیه‌ آنها استفاده می‌شده.به لباس محلی مردان دوزملی آرغالیخ می‌گفته‌اند. لباس مردانه شامل شلواری‌ست که از بالا گشاد و در ساق پا تنگ می‌شود.

لباس محلی گیلکی ؛ از دیار سرسبزی و طراوت 

لباس زنان باصفا و خوش‌اخلاق گیلکی هم بسیار زیباست. دامن‌های گشاد با خطوط افقی رنگی و جلیقه‌هایی که روی بلوزشان پوشیده می‌شود از ویژگی‌های اصلی لباس‌های گیلکی‌هاست. رنگ‌های لباس زنان و مردان این منطقه سبز و جذاب ایران، شاد و دوست‌داشتنی است. اگرچه این روزها دیگر کسی در کوی و برزن با لباس محلی گیلکی ظاهر نمی‌شود اما هنوز هم در جشنواره‌ها و بعضی مراسم محلی می‌توان چنین پوششی را دید.

لباس محلی قوم لر (قشقایی) ؛ اصیل و جذاب در میان لباس محلی اقوام ایران

لباس  سنتی لری در نهایت زیبایی و سادگی نمادی از پوشش اصیل اسلامی است که امروز جز در برخی مناطق روستایی و عشایری شاید دیگر نتوان نشانی از آن یافت. نوع دوخت لباس‌های سنتی در لرستان و رنگ‌های به کار رفته در این پوشش‌ها منحصر به فرد و بی‌نظیر است. لباس مردمان قشقایی با رنگهای شاد و سرزنده و سادگی نمادی از پوشش اصیل ایرانی و پیشینه کهن و غنای فرهنگی این خطه از سرزمینمان است.

لباس محلی شیراز ؛ زیبا و خاص

لباس های  استان فارس از زیباترین جاذبه های فرهنگی سراسر ایران است. یک نمونه از لباس های محلی و سنتی مردم استان فارس لباس عشایر است. لباسی که شاید برای گردشگری ایران همچون یک برند معروف ظرفیت تبلیغ داشته باشد. هنوز هم میان عکس ها و تصاویر سیاحان خارجی در ایران می توان لباس های عشایر را یافت و همین موضوع نشان می دهد لباس ها چقدر می توانند در وجهه و بازتاب فرهنگ ایران مؤثر باشند.

لباس قوم کرمانجی 

لباس‌های سنتی زنان کرمانج و ترکمن خراسان شمالی از لباسهایی اصیل ایرانی است که طرح و نگار نقش بسته بر آن، چشم‌ها را به میهمانی طبیعت می برد و هر نقش نمادی است که پیشینه ای دیرینه دارد.زنان و دختران کرمانج و ترکمن این دیار در درازای تاریخ پوشش اصیل خود را که گویا هویت آنان است حفظ کرده‌اند و به عنوان میراثی گرانسنگ، پشت به پشت به نسل بعدی منتقل کرده‌اند. رنگ‌های شاد و نقش و نگارهای متنوع به کار رفته در لباس‌های علاوه بر جنبه‌های زیباشناختی، آرامش روحی و روانی را برای فرد به ارمغان می آورد.

لباس های محلی خراسان ؛ نماد اقتدار خراسان در میان لباس محلی اقوام ایران

استان خراسان به دلیل وسعت بزرگی که دارد، همچنین به دلیل اختلاط اقوام مختلف ایران در این استان، تنوع بسیاری در پوشش و لباس محلی آن دیده می شود. می توانید اقوام ترکمن، کرمانج، تربت جام و بسیاری دیگر را در این استان پیدا کنید که تشابه لباس هایش به اقوام اصیل آن ها در دیگر نقاط ایران بر می گردد. به عنوان مثال اقوام کُرد خراسان لباس هایش بسیار شبیه دیگر اقوام کُرد کشور است.

لباس های محلی قشم ؛ تنوع و خلاقیت در لباس محلی اقوام ایران

پارچه‌های براق و پیراهن‌های بلند زنان قشمی هم از جمله زیباترین لباس‌ ایرانی را می‌سازد. البته ویژگی به شدت شاخص دیگری هم در لباس‌های زنان جنوبیِ منطقه قشم و بندرعباس وجود دارد و آن چیزی نیست جز نقاب‌هایی که صورت‌شان را می‌پوشاند. البته این روزها دیگر کسی از این نقاب‌ها استفاده نمی‌کند اما در قرون و زمان‌های گذشته، این نقاب‌ها که از دور به نظر می‌رسد که سبیل و ابرویی ضخیم روی صورت صاحب‌شان ایجاد می‌کنند، برای گمراه کردن دشمنان و افراد خطرناک استفاده می‌شده است. یعنی زنان با پوشیدن این نقاب‌ها، زن بودن خود را پنهان می‌کرده‌اند و معلوم نبوده است که پشت نقاب چه کسی قرار دارد.

لباس های محلی همدان ؛ دیار علم و فرهنگ

لباس اهالی همدان از سرپوش گرفته تا کفش میان مردان و زنان چندان تفاوتی ندارد. بافت پارچه و کفش ها به‌خصوص گیوه پیش از ورود اجناس خارجی یا کارخانه ای آن در روستاها و آبادی های این استان متداول است. ناگفته نماند گیوه های ملایر که به آن «آجیده» می گویند شهرت بسیاری در این منطقه دارد.

لباس محلی قزوین ؛ خوش رنگ و زیبا

در پوشش مردمان قزوین، کلاه نقشی اساسی دارد. این را می توان هنوز به چشم دید. کلاه یکی از موارد تمایز طبقاتی مردان قزوینی است. استفاده از کلاه در گذشته هم بین مردان بسیار مرسوم بوده و هر شخص به فراخور شغل و شرایط اقتصادی از کلاهی ویژه استفاده می کرده است. پیراهن های این منطقه معمولا به رنگ سفید و ساده تهیه می شود. پس از آن پیراهن هایی با یقه های بلند به نام یقه قزاقی مرسوم شد و بعد از آن هم یقه ملایی جای آن را گرفت.

لباس کردستان ؛ نماد اقتدار قوم کرد

لباس‌های زیبای کردی را می‌توان در دسته بی‌نظیرترین البسه دنیا قرار داد. زنان و مردان کردی به واسطه تنوع بالایی که در مناطق زندگی‌شان وجود دارد و پراکندگی این اقوام در نواحی مختلف ناحیه غرب ایران، دارای لباس‌های متنوعی هستند. یعنی لباس کردهای مناطق مختلف با هم تفاوت‌هایی دارد. در هر حال، ویژگی‌های مشترکی هم میان آنها وجود دارد. برای مثال، شاخصه لباس‌های کردی در گشاد بودن آنهاست. زنان و مردان از لباس‌های گشادی استفاده می‌کنند که رنگ‌های زیبایی دارد. زنان در طراحی لباس‌های‌شان از سکه‌ها و وسایل زینتی براق بهره می برند و سرپوش‌های شاد و زیبایی روی سر قرار می‌دهند. مردان هم لباس گشاد خود را با یک کمربند پهن تکمیل می‌کنند.

لباس  ابیانه ؛  لباس دیاری دور از سیاهی در میان لباس محلی اقوام ایران

در مکان زیبایی مثل ابیانه توقع دارید پوشاک شاد و رنگارنگی ببینید. ناامید هم نخواهید شد، چراکه لباس مردم پر از رنگ و طرح است. درواقع لباس سنتی ابیانه به‌خاطر ویژگی‌های منحصربه‌فردی که دارد، ثبت ملی شده و بین زیباترین لباس های سنتی ایرانی قرار گرفته.زنان این روستای تماشایی، هیچ‌وقت رنگ مشکی نمی‌پوشند و چارقدهای گل‌دار را از خودشان دور نمی‌کنند. چارقدهای زمینه سفیدی که با گل‌های خوش‌رنگ پوشیده شده‌اند، لباس سنتی ابیانه را از شهرهای دیگر متمایز می‌کند. آنها روی چارقد سربند گره می‌زنند و زیر آن عرقچین قرمز می‌پوشند. در مراسم عروسی عرقچین را با نقره تزیین می‌کنند تا باشکوه‌تر به‌نظر برسد.

لباس  ایل بختیاری | نماد زیبایی در میان لباس محلی اقوام ایران

مردان لر بختیاری پیراهنی به نام چوقا به تن می کنند که دست بافت زنان عشایر است که از پشم بز به دو رنگ سیاه و سفید تهیه می شود و خاصیت ضد باران دارد و گرما را در زمستان نگه می دارد و در تابستان رطوبت و خنکی را حفظ می کند. نقش های چوقا، ستون هایی کوتاه و بلند هستند و طرح این ستون ها رااز ساختمان های دوره هخامنشی می‌دانند که درآن سیاهی ها رو به پایین و سرنگونی و سفیدی ها رو به بالا و سربلندی دارد.تن پوش زنان لر بختیاری پیراهنی است به نام جومه یا جوه این پیراهن معمولاً دو چاک در اطراف کمر دارد و تا پایین کمر می رسد و زیر آن دامن بسیار پرچینی به نام شولارقری می پوشند که برای تهیه آن گاه از 8 تا 10 متر پارچه استفاده می شود

لباس بلوچستان؛ تنوع رنگ لباس محلی اقوام ایران

قوم بلوچ در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان و در مرزهای پاکستان و افغانستان زندگی می کنند. لباس‌های سنتی این منطقه به همین ترتیب کمی شبیه به لباس های معمول کشورهای همسایه هستند. زنان همراه با شلوار و لباس های رنگارنگی که تا زانو هستند دیده می شوند. آن ها معمولا دستبند طلا، گردنبند و زیورآلات دیگری دارند و شالی بلند می پوشیند که سر و شانه های خود را پوشش می دهد. همچنین شلوارشان با لباس به یک شکل می باشد. لباس محلی مردان بلوچی شلوار بلند، پیراهن هایی شبیه به دشداشه و عمامه می باشد. به دلیل گرمای آن منطقه لباس های مردان سفید هستند.

لباس خوزستان؛ لباسی خاص در میان لباس محلی اقوام ایران

در جنوب کشور و استان “خوزستان” به دلیل گرمای طاقت فرسای هوا پوششی متفاوت از دیگر مناطق به چشم می خورد. مردان خوزستانی لباسی بلند و غالبا سفید رنگ که تا مچ پاها کشیده می شود را به نام “دشداشه” می پوشند. البته تفاوت هایی در ظاهر دشداشه ها دیده می شود، دشداشه های یقه دار و بدون یقه. لباسی نخی از جنس پشم به نام “خاچیه” یا “بشت” نیز مرسوم است بر روی دشداشه می پوشند.