برقع پوششی است که زنان مسلمان از آن استفاده میکنند و بیشتر در کشورهای پاکستان و افغانستان دیده میشود و در برخی مناطق جنوبی مانند هرمزگان نیز رایج است. نوعی برقع وجود دارد که تمام بدن زن را میپوشاند که در افغانستان و پاکستان بسیار رایج است. در استان هرمزگان و بلوچستان، زنان برقع‌های رنگی بر تن دارند که صورتشان را با نقاب‌هایی اطراف چشم‌های آنان را میپوشاند. این نقاب را در مناطق مختلف جنوبی ایران برکه نامیده میشوند.
ریشه کلمه
برقع، عربی شده کلمه بورک یا در ترکی به معنای کلاه است. بورک در لباس ترکان قدیم برای پوشاندن سر و چهره مورد استفاده قرار میگرفت اما در خراسان، به چادر امروزی خانم‌ها به خصوص نیم‌چادری ک سر تا بدن زنان را میپوشاند گفته میشود.
این نوع پوشش در ایران تا اواخر دوره قاجار در ایران رایج بود که با سیاست کشف حجاب رضاخان محدود شد که از آن پس در هرمزگان و بخش‌هایی از سیستان و بلوچستان استفاده میشود.
