لباس محلی ترکمن ها، نماد سربلندی و اصالت

لباس محلی ترکمن: جهان پر از انواع لباس های سنتی است. در حالی که برخی غرق در تاریخ و مختص فرهنگ کشور هستند و برخی دیگر نشان دهنده شرایط یا موقعیت هستند، تقریبا همیشه چشم نواز هستند. با توجه به اینکه یادگیری در مورد لباس های سنتی بینش هایی را در مورد کشوری که آنها بخشی از آن هستند به دست می آورد، ما در این مطلب لباس های محلی ترکمن ها را مورد بررسی اجمالی قرار داده ایم.

لباس سنتی ممکن است به عنوان مجموعه‌ای از لباس‌ها، جواهرات و لوازم جانبی که ریشه در گذشته دارند و توسط گروهی قابل شناسایی از مردم پوشیده می‌شود، تعریف شود. اگرچه تغییرات جزئی در طول زمان در رنگ، فرم و مواد تایید شده است، به نظر می رسد مجموعه بدون تغییر نسبت به گذشته به دست آمده است.

لباس یا لباس سنتی عبارتی است که به طور گسترده هم توسط عموم مردم و هم نویسندگان در مورد لباس استفاده می شود. تصاویری از مردم روستایی را با لباس‌های رنگارنگ، چند لایه و عجیب و غریب از گذشته ایده‌آل در مکانی دور تداعی می‌کند. این مفهوم از لباس سنتی توسط بسیاری از محققان و محققان مورد بررسی قرار گرفته و ناکافی است، اما استفاده غیرانتقادی از آن تا قرن بیست و یکم ادامه دارد. عبارت لباس یا لباس سنتی اغلب با اصطلاحات لباس قومی، منطقه ای و محلی به جای هم استفاده می شود.

لباس محلی ترکمن ها

لباس سنتی آنها معمولاً از چرم، ابریشم، کتان و پنبه است. لباس سنتی مردان ترکمن از کلاه، شلوار و کفش تشکیل شده است. آنها دو شلوار کلاسیک به نام های بالاق یا تنبان، یک تنبان نخی گشاد و جلبار دارند که مردان بزرگتر در جشنواره ها می پوشند. زنان انواع مختلفی دارند که در مناسبت های مختلف می پوشند. آنها در خانه لباس های منحصر به فرد می پوشند و لباس های کار معمولاً برای کارهای کشاورزی و پخت نان استفاده می شود. همچنین لباس های شهری برای خروج از خانه و لباس های رسمی برای مهمانی ها دارند.

لباس مردان ترکمن

لباس مردان ترکمن شامل شلوار ساده مشکی، پیراهن سفید با گلدوزی روی یقه، پالتو و کمربند پهن و قرمز از ابریشم مرغوب به نام کتن است. کلاه پشم گوسفندی یا تلپک، کلاه سنتی ترکمن و متمایزترین ویژگی لباس مردان ترکمن است. کلاه تلپک می تواند سفید، قهوه ای یا سیاه باشد که هر رنگ نشان دهنده وضعیت صاحب آن است. روپوش‌های (دون‌ها) و کلاه‌های سر (خاتیا) با نقش‌های ریز دوزی نیز معمولاً توسط مردان پوشیده می‌شود.

مرسوم است که مردان ترکمن از کفش هایی با پنجه خمیده یا صندل هایی که روی جوراب های پشمی می پوشند استفاده می کنند. ترکمن های اصیل و ثروتمند چکمه های پاشنه بلند از چرم نازک می پوشیدند، در حالی که چکمه های نرمی به نام کووش که روی آن گالوش های چرمی می پوشیدند بسیار رایج بود.

لباس زنان ترکمن

لباس زنان ترکمن در طول قرن ها توانسته است سبک متمایز خود را حفظ کند.یاقوت سرخ، ابریشم قرمز مایل به قرمز در لباس های محلی زنانه رایج است، زیرا از زمان های قدیم این سایه ها نماد قدرت طبیعت برای مردم ترکمن بوده است. همچنین اعتقاد بر این بود که رنگ قرمز دارای خواص جادویی است که می تواند سلامتی، کمک به زایمان و محافظت در برابر چشم بد را به صاحبش بدهد.

لباس ترکمن برای زنان شامل لباس یا پیراهن با برش مستقیم، شلوار، عبا و روسری است که مورد دوم نشان دهنده وضعیت تأهل زن است. یقه و آستین لباس‌های زنانه با نقش‌های گلدوزی پوشانده شده است که رنگ‌ها و استایل آن‌ها به‌طور سنتی بسته به منطقه متفاوت است، و تکنیک‌های ویژه‌ای که توسط خیاطان به کار می‌رود، منحصربه‌فرد بودن هر لباس را تضمین می‌کند. پیراهن‌های زنانه و مردانه را می‌توان با گلدوزی بیشتر در اولی و همچنین شکل و طول یقه از یکدیگر متمایز کرد. زنان مسن معمولا پیراهن هایی با گلدوزی کمتر و رنگ های تیره می پوشند.

جواهر سازی لباس ترکمن

جواهرات در لباس سنتی ترکمن جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهد، زیرا در ابتدا به عنوان یک طلسم ارزش داشت که می توانست از انسان در برابر شر محافظت کند. جواهرات محلی مملو از تصاویر تلطیف شده از حشرات و حیوانات است که به عنوان پیوندی بین انسان و طبیعت در نظر گرفته می شوند. همانطور که ترکمن ها نیز به قدرت جادویی سنگ اعتقاد داشتند، بیشتر جواهرات محلی از نقره با درج هایی از سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی ساخته می شد.

با گذشت زمان، لباس ها و جواهرات ترکمن به شاخصی از موقعیت اجتماعی افراد تبدیل شد. کاوش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که جواهرات در ترکمن نه تنها توسط زنان، بلکه توسط مردان نیز استفاده می‌شده است و حتی اسب‌های معروف آخال تکه ترکمن با زیورآلات ساخته شده از نقره و سنگ‌های قیمتی تزئین شده‌اند.

جواهرات ساخته شده توسط صنعتگران محلی از برجسته ترین جلوه های فرهنگ ترکمن است. دستبندها، سنجاق‌ها، آویزها، انگشترها، گوشواره‌ها و مواردی از این دست، چنان بخشی جدایی‌ناپذیر از تصویر زنان محلی شده‌اند که لباس سنتی ترکمن برای زنان بدون جواهرات غیرقابل تصور است. دختران از زمانی که خیلی جوان هستند شروع به پوشیدن جواهرات می کنند و از دستبندها و مهره های مروارید یا دکمه هایی که روی لباس هایشان دوخته می شود شروع می شود. با افزایش سن دختر، جواهرات اضافی به لباس او اضافه می شود.

جواهرسازان مدرن تکنیک ها و روش های خوبی را برای پردازش این فلزات گرانبها به ارث برده اند و امروزه جواهرات دست ساز طلا و نقره با ارزش ترکمن را می توان در موزه های سراسر جهان مشاهده کرد.